Raamportretten met een muzikaal tintje
Toen ik enkele maanden geleden, tijdens een nacht ergens in maart, op het idee kwam om mijn eigen ‘berenjacht’ te gaan doen, had ik nooit kunnen geloven dat dit idee zo’n impact zou hebben.
Ik ging toen kilometers en kilometers te voet op pad om Maldegemnaren achter hun raam te fotograferen. Het waren de eerste lockdown weken, we waren collectief in shock. Ik schrok ervan hoe dankbaar mensen waren met wat ik deed, terwijl ik vooral het gevoel had zelf dankbaar te mogen zijn. De fotostudio was gesloten maar op die manier kon ik toch nog iets betekenen.
Maanden later, lockdown 2.0 was net begonnen en weer ging de studio dicht. Ik overwoog even om weer op pad te gaan, maar eerlijk gezegd ontbrak me nu de energie om dit opnieuw op te starten. En toen kwam Ann Borgonjon, zangeres bij Abosongs en Abotroost op het wondermooie idee om Maldegemse artiesten samen te brengen in een digitaal kerstconcert. Belangeloos en uit liefde voor muziek.
En daar waren ze, midden in de zalige cocktail van muziek: enkele van mijn raamportretten.
Stom, maar ik kreeg de krop in de keel. Een mooiere erkenning had ik me niet kunnen bedenken.
Dit bewees nog maar eens dat het in deze tijden o zo belangrijk blijft om verbonden te blijven
***
Aan mijn kant van het raam
Handen tegen elkaar
Trieste ogen kijken me aan
Koud glas tussen ons… ik staar
Aan de andere kant van het raam
Hand in hand bij elkaar
Samen, een lach, een traan
Alleen maar, hem en haar
Aan elke kant van het raam
Handen in een teder gebaar
Hoop weerspiegeld
Mensenlief, wat een jaar
- Ilse
Comments